ایران، کشوری پهناور که در تاریخ مدونش زمین لرزه های وحشتناکی را تجربه کرده است، هم چنان در معرض حوادث

رهبران انقلاب اسلامی که به چیزی جز اسلامی شدن دانشگاهها رضایت نمی داند، پس از دو سال و نیم تلاش

شانزدهم آذر  روزی که به اسم دانشگاه و دانشگاهیان نامگذاری شده اما با انقلاب فرهنگی از معنای آزادی تهی گردید.

نه آزادی بیان؛ نه آزادی پس از بیان (بخش دوم)   سیاستی که باعث شد رتبه‌ جمهوری اسلامی از لحاظ 

نابودی سرمایه های انسانی و منحصر به فرد ایران با احکام ناعادلانه در دادگاههای چند دقیقه ای، و هزاران حکم

هوتک ها، گودال های آبی هستند برای آب آشامیدنی احشام که جان انسانها را تهدید می کنند. آب شرب، این

بیش از چهل سال نمایش رعب و وحشت توسط نظام اسلامی و خلق روایتی متفاوت از واقعیت برای کسب مشروعیتی