در تقویم ایران، نیمه اسفند را روز درختکاری نامیدهاند تا شاید به این طریق به یاد آوریم که چطور هر روزه، به سادگی بخش قابل توجهی از این سرمایه های ملی را از دست می دهیم و جنگلهای منحصر به فردی که پیشینیانمان برای ما به جا گذاشتند و میراث ملی آیندگان به شمار می آید را به سمت نابودی سوق می دهیم.
اما چرا؟